Πάνω στην ακροθαλασσιά
Βήμα βήμα σέρνω τα χρόνια μου
Χωρίς να αφήνω ίχνη
Χωρίς ούτε ένας λευκός κόκκος άμμου να μετακινηθεί
Έτσι, σαν αερικό πορεύομαι…
Εκεί στο όριο επάνω
Ίσα ίσα που αφρίζει το κύμα
Ξυπόλητη και ανίδεη πηγαίνω
Έχω ένα κόκκινο λουλούδι και το μαδώ
Κάτι να αφήσω πίσω μου
Πέταλο πέταλο στην λευκή άμμο
Τα πάθη μου
Τα χρόνια μου…
Μπλέκω τα λόγια μου με τους αφρούς
Των ήσυχων κυμάτων
Παφλασμό τον παφλασμό μετράω το μέσα μου…
Και πάνω σε ένα βράχο καταλήγω για να φωνάξω πως είμαι εδώ
Βραβευμένο με έπαινο από τους ΚΓ' Δελφικούς Αγώνες Ποίησης
1 σχόλιο:
Είσαι εδώ. Με τους στίχους σου που αγγίζουν σε μιά ακροβασία της ψυχής με τη ζωή δίπλα στο κύμα.
Δημοσίευση σχολίου