Στις άκρες των χειλιών σου

Στις άκρες των χειλιών σου στάζει μέλι
Από θυμάρι και από γιασεμί
Αράδα κάνουν νιόφερτοι αγγέλοι
Καθένας τους για μύηση να πιεί

Στις άκρες των χειλιών σου ευλογάει
Ο Ήλιος τη Γη με τη Βροχή
Η μυγδαλιά στο γάμο αυτό πάει
Για να ραντίσει με λουλούδια τη γιορτή

Στις άκρες των χειλιών σου ο Γενάρης
Κάτι από το Μάιο διεκδικεί
Παίρνει το φλάμπουρό του και χορεύει
Μια Αλκυόνη γελάει και συνωμοτεί

Στις άκρης των χειλιών σου ένα αμπέλι
Μελαγχολεί, το καλοκαίρι νοσταλγεί
Κάνει επανάσταση! Τα φύλλα του πετάει
Πριν καλά καλά η άνοιξη να μπει

Στις άκρες των χειλιών σου παραπαίω
Και ψάχνω για να κρατηθώ
Μια λέξη, ένα νεύμα, για να λέω
Πως έχω λόγο επιτέλους για να ζω

Στις άκρες των χειλιών σου ξενυχτάω
Και φτιάχνω ένα πέπλο με τα αστέρια
Στο ονείρου σου τις πλάτες το φοράω
Πίσω σου να’ ρχονται της νύχτας τα ασκέρια

Στις άκρες των χειλιών σου ξεψυχάω
Σαν κύμα που αργοσβήνει στην ακτή
Σε όλο το κορμί σου αναριγάω
Σαν χάδι σε παλάμη ανοιχτή

kalliopi

Δεν υπάρχουν σχόλια: