Δεκαοχτώ

Και από τα μάτια μου πετάγονται κισσοί
Ολάνθιστοι κισσοί ίσια μπροστά στο μέλλον
Τα χέρια μου ανοίγονται
Σα θηλυκό κυπαρίσσι φτιάχνουν το σώμα μου
Από τα δάχτυλά μου πετάγονται φλόγες
Κίτρινες φλόγες προς τα ξερά χόρτα της γης
Και τις κακές αναμνήσεις
Το κορμί μου ορθώνεται
Οι καμπύλες μου γίνονται κύματα
Γαλάζια κύματα ξεσπούν σε βράχια
Το κεφάλι μου τινάζεται πίσω
Οι χάλκινες ανταύγειες των μαλλιών μου
Γίνονται αστραπές
Χάλκινες αστραπές προς τους θεούς για ευχαριστίες
Τα χείλη μου σκίζονται να ουρλιάξουν σιωπή
Λευκή σιωπή σαν βροντή σε όνειρο
Να μην ακούγονται οι ύαινες

21/03/99