Πρόσεχε αγόρι μου γλυκό τα όνειρά σου
Γιατί πολύ τρομάξανε τον κόσμο αυτό
Σκόρπισες ολούθε τα πολύχρωμα άλογά σου
Και στις κολώνες παίζουνε κρυφτό
Σε κάθε κίνησή σου φεύγει χρώμα
Βάφεις τους γκρίζους τοίχους θαλασσί
Κίτρινο, κόκκινο και λίγο λαχανί ακόμα
Πράσινο, μπλέ, λιλά, πορτοκαλί!
Ανοίγεις τα χεράκια σου κι ελευθερώνεις
Σπουργίτια, περιστέρια και παγώνια
Μες τις βιτρίνες ψάρια κολυμπάνε
Και τα ραδιόφωνα κατέλαβαν αηδόνια
Σκάνε γελάκια στα παρμπρίζ των αμαξιών
Κι οι οδηγοί απορημένοι σταυροκοπιούνται
Φυτρώνουνε λουλούδια στις κόχες των αυτιών
Και οι πιο ρεαλιστές τρομοκρατούνται
Ο κόσμος γύρω έντρομος κοιτάζει
Ποιος τους χαλάει την μονοτονία;
Ποιος τον ασπρόμαυρο κόσμο τους ταράζει
Και ωστόσο υπάρχει αρμονία;
Κι εγώ χαμογελώ κάτω απ’το γείσο
Και μες τα σπλάχνα μου αγόρι μου σε κρύβω
Και μέσα απ’ τα πολύχρωμα όνειρά σου
Παιδί ξανά κατάφερα να γίνω!
Ο Τρομοκράτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
ax ποσο ομορφο και τρυφερο,
την φλογα της καρδια σου μας ανοιγεις
αν και για σε μοναδικο
τα χρώματα σκορπας και μας αγγιζεις....
φιλια καρυστινά
Παιδί ξανά κατάφερα να γίνω...δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα..
ΦΙΛΙΑ!!!
vanceremos φαίνεται πως το έχεις ζήσει!
α, σου ξέφυγε κι ένας τόνος...χι!χι!χι!
ΑνώΡα7 δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα όντως!
Πολύ δύσκολο να το δώσεις με λέξεις ολοκληρωτικά!
O τρομοκράτης σου ... δεν βλέπω να σε τρομοκράτησε πολύ... το αντίθετο θα έλεγα... σε ανανεώνει...
Εύγε! πάντα τέτοια
Καλό απόγευμα
Ναι φίλε συνοδοιπόρε!
Ξαναγεννιέμαι και ακόμα δεν τον κράτησα στα χέρια μου!
Καλησπέρα.
Πέρασα και εγώ να αφήσω την καλημέρα μου.
Διάβασα και το ποστ φυσικά
Ωραιοοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!
Καλημέρα Αλέξη!
Ο τρομοκράτης…μοιάζει με τα όνειρα, εκείνα που δεν πέρασαν ποτέ την πόρτα της εκπλήρωσης,
Μοιάζει με τον χρόνο, εκείνον που χρωματίζει τις στιγμές και τις παίρνει μακριά μας!!!
Καλημέρα Καλλιόπη !!
Είναι πολύ όμορφο και γεμάτο νοήματα. Μ΄αρέσει ο τρόπος σου.
Διαφωνώ λίγο με το τίτλο. Ή θα το έλεγες ο Αγωνιστής ή ο "Τρομοκράτης".
Καλά να είσαι!
:))
Συνεχώς ανακαλύπτω νέους όμορφους κόσμους... Αυτή η γεύση ελευθερίας που υπάρχει ελπίζω να μη σβήσει...
Πέρασα γιά καλημέρα
καλησπέρα Αναστασία!
Κούκε μόνε πίστεψέ με Τρομοκράτης του πάει!
Ξέρεις πόσο πολύ φοβάται ο κόσμος να ονειρευτεί και να αντιμετωπίσει το καλό και την αγάπη;
Τόσο που τρομοκρατήται!
Κώστα, θυμάσαι που λέει ο ποιητής
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου...;
Δε θα σβήσει...
Δημοσίευση σχολίου