Βαρκάδα

Σα βάρκα στην ακτή είναι γερμένη
μονάχη η ζωή και περιμένει
ένα βαρκάρη βόλτα να την πάει.
Μελαγχολεί και κάθε βράδυ ξενυχτάει.

Την τρώει κάθε βράδυ το αγιάζει
μα εκείνη υπομένει, δεν πειράζει,
λίγο ακόμα και κάποιος θα φανεί
και ας περάσανε τα χρόνια, δε μπορεί!

Θέλει το κύμα στα πλευρά της να ακουμπήσει,
θέλει κι η πρύμνη της τη θάλασσα να σκίσει
κι είτε φυσάει, είτε βρέχει, δεν τη μέλει
Μόνο βαρκάδα η ζωή να πάει θέλει

Και άμα στραβώσει και νερά αν τύχει μπάσει,
στον προορισμό της άμα τύχει και δε φτάσει
δεν τηνε νοιάζει, πώς το λένε, δεν τη μέλει!
Να πάει ταξίδι η ζωή μονάχα θέλει!

Το μόνο πράγμά που δίχως άλλο θα απαιτήσει
είναι ο βαρκάρης της να θέλησε να ζήσει
με λεβεντιά η καρδιά του να χτυπάει
για να ναι άξιος βαρκάδα να την πάει!

Πολλοί ως τα τώρα καπετάνιοι πλησιάσαν
στο πρώτο σύννεφο όλοι-μα όλοι τους - δειλιάσαν!
κι όσο τη βάρκα στην ακτή ο ήλιος καίει
τόσο η ελπίδα για ταξίδι παραπαίει!