Τώρα κατάλαβα σπλάχνο τι πάει να πει
Τώρα που είσαι κομμάτι από τα σωθικά μου
Που κάθε χτύπος της δικής σου της καρδιάς
Αντανακλάει ηλιαχτίδες στη ματιά μου
Τώρα κατάλαβα τύψεις τι πάει να πει
Που δεν προσπάθησα λιγάκι παραπάνω
Μόνο για σένα μικρό μου αγγελούδι
Τον κόσμο αυτό λίγο καλύτερο να κάνω
Τώρα κατάλαβα ευθύνη τι θα πει
Που κάθε κίνησή μου ως τα τώρα
Χάραζε κάτι απ' τη δική σου τη ζωή
Κλειστά πακέτα από δώρα
που θα λαμβάνεις πού και πού...
Τώρα κατάλαβα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Ποτέ δεν είναι αργά ... αρκεί να καταλάβει κανείς... και να μην κάνει τουλάχιστον τα ίδια λάθη...
Τέτοια δώρα καλό είναι να χαρίζονται συχνότερα και απλώχερα...
Έμμετρα όμορφο... Καλημέρα
ax Καλλιοπη..ποσα μα ποσα πραγματα εχεις να καταλαβεις ακομα...
ειναι μια παρα πολυ ομορφη περιοδος για την ζωη καθε γυναικας...
εχει μασα της πολυ λαχταρα πολυ εννοια πολυ ελπιδα αλλα και φοβο.
με οσα εχει...Ζ Η Σ Τ Ο
φιλια καρυστινα
Οδηπόρε ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι αυτός, μην κάνω τα ίδια λάθη.
Νομίζω όμως πως δεν είμαι η μόνη, έτσι δεν είναι;
Κερυστινή φίλη μου το ζω! Θέλοντας και μη -εννοείται θέλοντας- το ζω!
τα λάθη μας, τα πάθη μας...
όλα εδώ είναι κι όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο...
σου εύχομαι η νέα καρδούλα να χτυπά σε όμορφους ρυθμούς...
:)
φιλιά βρόχινα...
Δημοσίευση σχολίου