Τότε που έφυγα...

Με δυο άσπρες αχιβάδες
Από αυτό το λιμάνι φεύγω

Δυο άσπρες αχιβάδες
Δυο κόκκους ξανθή άμμο
Και δυο μαύρα βότσαλα σαν πίσσα…
Δυο γλάροι που με συντροφεύανε
Και ως το τέλος μου θυμίζανε
Πως άφησα πίσω μου ό,τι αγάπησα…

Με δυο σταγόνες θάλασσα
Έφυγα από εκείνο το λιμάνι

Δυο σταγόνες θάλασσα
Δυο σταγόνες αρμυρή θύμηση
Και δυο σταγόνες ήλιο που πεθαίνει…
Δυο τελευταίες ματιές άφησα
Η μια να σε ψάχνει στην προβλήτα
Και η άλλη να σε περιμένει…

Καλλιόπη

Δεν υπάρχουν σχόλια: