Κακή συνήθεια

Εκεί στα αβαθή περιπλιανέσαι
Χαμένος απ’ τους όλους που σε θέλαν
Πριν από λίγο άρχισες να λησμονιέσαι

Μικρός και ανίδεος πηγαίνεις
Δεν άκουσες καμία συμβουλή
Το νήμα της ζωής σου μόνος ξαίνεις

Κρατάς μια δάδα που φωτίζεται
Από όνειρα, ελπίδες και ιδανικά
Ο δρόμος σου από το φως αυτό ορίζεται

Είναι τα βήματά σου κάπου-κάπου
Διστακτικά και αβέβαια μικρέ μου
Όμως το βλέμμα σταθερό στο μαύρο του τελμάτου

Νόμιζες βρήκες την αλήθεια
Σε άσπρες σκόνες και ναρκωτικά
Αχ! -είπανε πολλοί-αυτή η κακή συνήθεια!

3 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Καλώς ήρθες από το νησί σου.
H κακή συνήθεια είναι μια ήρεμη περιπλάνηση που κρύβει άγρια δολοφονικά κύματα

Unknown είπε...

Καλημέρα

Η συνήθεια είναι πολύ άσχημη
όταν γίνεται εξάρτηση

Καλό πρωινό
Πολύ όμορφοοο το μπλογκ σου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Βήματα ξένα
χνάρια σπασμένα
από άγρια βραδιά
τα λόγια χαμένα
γυρεύουν εσένα σε μένα
με δυο χείλη πικρά.
Παλιά μιλημένα
κι η χαρά μες στο στόμα
σαν μια φράση παλιά:
«η ζωή είναι άπιωτο πιόμα
και η βαριά μοναξιά
μας διψάει την ψυχή μες στο σώμα»…

Καλησπέρα Καλλιόπη!
Είναι όμορφα εδώ!