Καλλιόπη

Το όνομα μιας μούσας μου χρεώσανε
Σχεδόν μου το φορτώσανε
Πάρ’το και γράψε
Στο διάβα σου ό,τι στέκει
Με ρίμα κάψε
Μη φοβηθείς!

Προχώρα και κατάμουτρα να χαίρεσαι
Στριφνών μωρών στην σκέψη
Να μην στέκεσαι
Την ποίηση για λάβαρό σου κράτα
Κι ευθεία περπάτα
Να αντισταθείς!