Ώρα φθαρμένη

Ώρα φθαρμένη
και μια ειμαρμένη
σου χαμογελα

Κοιτάει να παίξει
την μοίρα να πλέξει
βασανιστηκά

Σου πλέκει μια πίκρα
καινούρια, δική σου
κι απλά στην πετά..

2 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Mιά ώρα χαμένη
φτάνει
να κλέψει το φως
της Ανατολής
και ν' αφίσει τη μαύρη ομίχλη
να ζωγραφίσει τη μέρα .
Μιά ώρα χαμένη
φτάνει
να κρύψει το Χαμόγελο
μιας όμορφης κόρης
που τη λενε Μαρία,Κατερίνα,
Σοφία, Ελένη
Μιά ώρα χαμένη
φτάνει
να σκοτώσει τη μέρα
με μιά χαρακιά βαθιά
ως στην άκρη της Άνοιξης
και το μίσχο του λουλουδιού
Μιά ώρα χαμένη
φτάνει
να σβύσει τη λάμψη των ματιών,
να πληγώσει τον Έρωτα,
να σκοτώσει τη Ζωή.

Χαίρομαι που ξαναδιαβάζω στίχους σου

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!

Και καλώ τη μοίρα
να αλλάξει βιολί
και να ανοίξει τη θύρα
στη χαρά πιο πολύ!

(ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα σου)