Θα γίνω η παραφωνία στην όμορφη εικόνα σας
Πάνω στον καλοδουλεμένο σας καμβά η υπογραφή
Κανένας δε με αγγίζει αυστηρός κανόνας σας
Το κόκκινο είμαι τέλος σας στην γκρίζα σας αρχή
Velico! Και είμαι βάρκα με πανί!
Και μες τα κύματά σας αρμενίζω
Στην γκρίζα θάλασσά σας τη βαθιά
Ανέμελη το μίσος σας θα σκίζω
Καμία τρικυμία δε με αγγίζει
Με ρότα το όνειρο θα πορευτώ
Και αν μια φορά το κατάρτι μου τσακίσει
Πάλι μες τους αφρούς θα αναστηθώ
Velico!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Σκέφτομαι αν σ'αυτους τους όμορφους στίχους παρουσιάζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Όπως και νάχει πορέψου με ρότα το όνειρο μέσα στη ποίηση.
Όλη εγώ είμαι Ανδρέα!
ολόκληρη ΕΓΩ!
Δημοσίευση σχολίου