Μη ρωτάς τώρα που κλαίω
Για τα δάκρυα της σιωπής
Όσα μου έμαθες να λέω
Σου ζητάω εσύ να πεις
Μη ρωτάς για την ψυχή μου
Που πεθαίνει μες τον Άδη
Ήσουν φως μες τη ζωή μου
Και είσαι τώρα εσύ σκοτάδι
Κράτησέ με πριν τελειώσω
Πριν χαθώ και ξεχαστώ
Τάμα ανάβω μια λαμπάδα
Στης αγάπης το θεό
Μη ρωτήσεις πού θα πάω
Μόνο σφικτά να με κρατάς
Μη φοβάσαι, δε ρωτάω
Αν ακόμα με αγαπάς
Γιατί ξέρω πως η αγάπη
Είναι λέξη ιερή
Και σαν λειώσει η λαμπάδα
Θα χαθεί
Όπως χάθηκαν ελπίδες
Όνειρα εφηβικά
Τα θυμάσαι; Μου τα είπες
Μια ξάστερη βραδιά
Τώρα όμως πριν ξεχάσεις
Μια υπόσχεση στερνή
Στη θυμίζω να την κάνεις
Πριν η ελπίδα μου χαθεί
Το φεγγάρι μου είχες τάξει
Ένα βράδυ από τα παλιά
Πριν το τέλος μου χαράξει
Φόρα το μου στα μαλλιά
είπα κάποτε...
-
▼
08
(53)
-
▼
Απρ 2008
(22)
- Παράπονο...
- Δεν είναι...
- Τα ποτήρια
- Παραίτηση...
- Υπόσχεση1
- Υπόσχεση
- Ταύτηση
- Όταν σβήνω το φως...
- Ζηλεύεις
- .....................................................
- Νοιώθω για σένα άρα σε αγαπώ
- Αισιόδοξα...
- Επίσκεψη
- Γ2 '94-'95
- Βελίκω Πρινόλα
- Άνοιξη
- Αλιάετος και ελεύθερος
- 17
- Velico!
- 13,5kb
- Είμαι εδώ!
- Πάνω σε έναν ξένο στίχο
-
▼
Απρ 2008
(22)
Υπόσχεση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου