Α,ρε Πατρίδα (ή Κάλυμνος 2)

Α, ρε Πατρίδα γλυκιά κι αυστηρή
Καλά που το λένε με μάνα πως μοιάζεις
Με μία αγκάλη ζεστή κι αλμυρή
Τη μια κανακεύεις, την άλλη προστάζεις

Τεχνάσματα φτιάχνεις πως πια δε βαστάς
και τρέχω κοντά σου μα σε προλάβω
Πιο νέα σε βρίσκω να με ξεγελάς
Μα δε μετανοιώνω, κάτι θα λάβω